Universele talen bij de vulkaanberg

Meer foto’s bij dit verhaal in album: vulkaan Arenal

Het allerleukste van onze reis naar een nieuwe plek is wachten op de bus. Ruim een uur? Geen probleem voor Coco en Lou want ze ontdekken dat er universele talen bestaan zoals zwaaien. Dan maakt het niet uit dat je alleen nog maar ‘ola’ kan zeggen. En als de chauffeurs dan ook nog gaan terugtoeteren, is helemaal feest.

Olger en Ruth zijn iets minder blij met het lange wachten en proberen een auto te huren. Makkelijker gezegd dan gedaan in de kerstvakantie. Terwijl Olger autoverhuurwinkels afgaat, tien pogingen doet om te pinnen en na lang proberen eindelijk zijn credit card aan de praat krijgt, doen Coco en Lou uitzonderlijk nieuwe ontdekkingen. Je kan ook shoppen in Costa Rica, ze hebben pizza en alle kerstbomen zijn nep.

Essence Arenal is ons nieuwe huis voor vier nachten. Een paradijsje. Eerst slapen we in een kamer grenzend aan een jaccuzzi met uitzicht op de vulkaan (in ruste). Echt spectaculair, net als de sterrenhemel. De tuin is gigantisch met wandelroutes door de jungle en langs een zwembad. Eén van de bewoners van de bomen is een grote rode papegaai. 

Het eten is elke dag vers uit de gigantische tropische moestuin (ananas, bananen, wortels, aardappelen, vele kruiden etc.) en ook nog eens vegetarisch. Coco mag helpen in de keuken en is supertrots haar tortilla. 

De laatste nacht slapen we er in een tent gebouwd op bamboepalen en douchen we buiten terwijl de vlinders en kolibries in de bloemen om ons heen fladderen.

Voor de kleine supermarkt in het dorpje staat een boom met kinderen uit de buurt erin. ‘Mogen we daar ook in mama?’ En als dat mag is dat is zonder uitzondering dan het hoogtepunt van de dag. Net als de speurtocht die we uitzetten met een bolletje touw gekocht in diezelfde kleine winkel. ‘Want speurtochten doen we thuis ook altijd met oma.’

Coco maakt haar eerste vakantievriendin, Serena, een meisje uit Engeland. Weer ontdekken Coco, maar ook Lou, dat je geen woorden nodig hebt om te communiceren. Ook met broer Ethan is het leuk. En allevier de kinderen ontwikkelen hun eigen taal in die paar dagen; een mix van Engels, Nederlands, Spaans en handen en voeten. Daar komt geen woordenboek aan te pas.

Met onze huurauto hangen we gulzig de toerist uit en bezoeken we een ’hot spring’, water in een beek, opgewarmd door de vulkaan. Lou heeft op dit soort plekken slechts een vierkante meter nodig om zich uren te vermaken; als er maar stenen en stokken zijn. Ook kopen we een kaartje voor een wandeling door de jungle over een enorm lange brug door de toppen van de bomen. Coco en Lou zingen, beiden in hun eigen wereld hun zelfverzonnen liedjes met duidelijke invloeden van Sinterklaas en Kerst. Zo aandoenlijk en voor Olger en Ruth een bewust moment van geluk.

Meer foto’s bij dit verhaal in album: vulkaan Arenal